Αθηνά 

Είναι η περισσότερο αγαπημένη, ωραιότερη και αγνή θεά των αρχαίων Ελλήνων. Την λάτρευαν όλοι ως θεά της σοφίας και της γνώσης, της νόησης και της λογικής, την πίστευαν θεά της νοικοκυροσύνης να διδάσκει τα οικιακά.
Προστάτευε τους γεωργούς, αφού έμαθε τους ανθρώπους να χρησιμοποιούν τα βόδια και το άροτρο, να καλλιεργούν τη γη και να φυτεύουν δέντρα. Τη λάτρευαν και την έλεγαν <<πολύβουλο>>, που σημαίνει εκείνη  που έχει πολύ φρόνηση και πολύ κρίση, γιατί αυτή τους δίδαξε πως να χτίζουν τις κατοικίες τους, πως να ασχολούνται σε διάφορες τέχνες με κεντήματα και υφαντά, πως να φροντίζουν την υγεία τους, μα και ακόμα πως να πολεμούν, για να νικούν τους εχθρούς τους, στους δικούς τους πολέμους.
Λατρεύτηκε και αγαπήθηκε τόσο πολύ, αφού κατασκεύασαν, με πολλούς κόπους και αρκετά έξοδα στο κέντρο της ωραιότερης πόλης του αρχαίου κόσμου, της Αθήνας, επάνω στην Ακρόπολη, τον αξιοθαύμαστο Παρθενώνα,που παραμένει πάντοτε και λογίζεται αθάνατο μνημείο τέχνης. Τέτοιο πανώριο και πάγκαλο έργο δεν κατασκεύασε άλλο ίασ με σήμερα ο άνθρωπος.
Έτσι της έδωσαν και διάφορα ονόματα της λατρευτής θεάς. Την έλεγαν Πολιάδα Αθηνά, γιατί προστάτευε την πόλη ( Πολιούχο ), την έλεγαν Παλλάδα Αθηνά ( έπαλε το δόρυ της ), Πρόμαχο Αθηνά, γιατί βρησκόταν μπροστά στην μάχη όπως στον Τρωικό Πόλεμο, Εργάνη Αθηνά γιατί βοηθούσε την εργασία και τις τέχνες ( τη βιοτεχνία ), και ακόμα Αθηνά Νίκη, Αθηνά Υγεία και Τριτογένεια, γιατί γεννήθηκε κοντά σε μία πηγή που λεγόταν <<Τριτωνίδα>> κ.τ.λ.
Απο τη μυθολογία μαθαίνουμε οτι η Αθηνά γεννήθηκε πάνοπλη με ολόχρυσο δόρυ, με λαμπερή ασπίδα και ολόχρυση περικεφαλαία απ΄το κεφάλι του Δία, του αρχηγού των θεών και των ανθρώπων. Ο Δίας διάλεξε για γυναίκα του τη σοφότερη απ΄όλες τις θηγατέρες των θεών, τη Μήτιδα, και όταν πλησίαζε να λεννήσει την έκλεισε μεσ΄το σώμα του, γιατί φοβήθηκε μήπως γεννηθεί γιός και του πάρει την εξουσία. Και πονούσε τρομερά το κεφάλι του. Στους 9 μήνες καλεσε τον Ήφαιστο, για να του σκίσει το κεφάλι με το τσεκούρι και απο τη σχησμή αυτή πετάχτηκε η Αθηνά. Την ίδια στιγμή έγινε μεγάλος σεισμός στον Όλυμπο, σ΄όλη τη γη ακουγόταν τρομερή βοή και η θάλασσα αναστατώθηκε και σκεπάστηκε με σκοτεινά κύμματα. Ο ήλιος σταμάτησε μεσούρανα, για να θαυμάσει την πανώρια κόρη του Δία.
Η Αθηνά λογαριάστηκε ως πρωτοθεά στο δωδεκάθεο του Ολύμπου, μετά την καταστροφή των γιγάντων. Γιατί με τις συμβουλές και την αντρεία της βοήθησε το Δία να τους νικήσει.
Η Αθηνά απ΄τη πρώτη στιγμή που γεννήθηκε, έγινε πολύ αγαπητή στον πατέρα της και δεν της χαλούσε το χατήρι. Με τη σοφία της και τα λαμπερά έξυπνα μάτια της, κυριάρχισε σ΄όλους τους άλλους θεούς, λατρεύτηκε για την εξυπνάδα και την αρετή της απ΄όλους τους ανθρώπους. Με ξεχωριστή αγάπη τη λάτρευαν οι Αθηναίοικαι την τιμούσαν με τη γιορτή των Παναθηναίων. Η Αθηνά νίκησε σε αγώνα με των Ποσειδώνα και χάρισε αυτή το όνομά της στην Αθήνα, φυτεύοντας και σαν δέντρο της την ελιά. Έτσι, η Αθήνα έγινε η αγαπημένη της πολιτεία.
Η θεά της σοφίας αγαπούσε και προστάτευε όλες τις καλές τέχνες. Ήταν περίφημη στο κέντημα. Κάποτε πληροφορήθηκε οτι η βασιλοπούλα της Λυδίας Αράχνη κεντούσε όμορφα. Μεταμορφώθηκε σε γριά, παρουσιάστηκε μπροστά της και την κάλεσε σε συναγωνισμό. Η νέα δέχτηκε. Πρώτη παρουσίασε το κέντημα η Αθηνά και ύστερα η Αράχνη. Όταν η Αθηνά είδε πως το κέντημα της βασιλοπούλας ήταν αριστούργημα και πολύ ανώτερο απ΄το δικό της, φρένιασε! Χτύπησε στο πρόσωπο την Αράχνη και της φανέρωσε πως είναι η θεά Αθηνά. Η βασιλοπούλα άρχισε να τρέμει και πάσχισε ν΄αυτοκτονήσει. Η θεά όμως τη συμπόνεσε και τη μεταμόρφωσε σε έντομο, τη γνωστή μας αράχνη, που από τότε, ασταμάτητα υφαίνει το λεπτό ιστό της.
Οι καλλιτέχνες της έκαναν πολλά αγάλματα και οι ποιητές τη στόλισαν με πολλά επίθετα: αθηναία, γλαυκομάτα, γοργοφόνο, λημνία, κ.τ.λ.
Ιερό πουλί της γλαυκομάτας θεάς ήταν η κουκουβάγια (γλαύκα).